Η απαγόρευση ναρκωτικών ουσιών στερεί το δικαίωμα της ελευθερίας του χρήστη;
Οι «υπερασπιστές» της ελευθερίας χρήσης ναρκωτικών ουσιών ξεχνούν τα δικαιώματα των νέων σήμερα (μόρφωση, δουλειά, υγεία, ψυχαγωγία κλπ) που καταστρατηγούνται. 0 εξαρτημένος από ουσίες δεν έχει καμία ελευθερία επιλογής γιατί απλά είναι δεσμώτης της ουσίας και των εμπόρων της . Είναι δηλαδή υποχείριο. Τα ναρκωτικά είναι «μετασχηματιστές συνείδησης», διαμορφώνουν ανθρώπους με προδιαγραφές και χαρακτηριστικά «κοινωνικού φυτού», ανθρώπους απομονωμένους, κλεισμένους ερμητικά στους εαυτούς τους, μονίμως φευγάτους που υπολειτουργούν βιολογικά και που τελούν σε υπολανθάνουσα διανοητική και συναισθηματική κατάσταση, σε τελευταία ανάλυση ανθρώπους α-κοινωνικούς και αντικοινωνικούς
Με την αποποινικοποίηση των ναρκωτικών δε αποφεύγουν τη φυλακή οι χρήστες;
Το ζήτημα είναι ότι οι χρήστες έχουν ανάγκη από θεραπεία, θεραπευτικά προγράμματα και όχι από φυλακές. Κανένας χρήστης δε πρέπει να είναι στη φυλακή. Αντίθετα, θα πρέπει με όλους τους τρόπους να οδηγείται στην επιλογή της απεξάρτησης. Βέβαια, για να γίνει αυτό θα πρέπει να υπάρχουν τόσα θεραπευτικά προγράμματα όσα έχει ανάγκη η χώρα. Απεναντίας, σε χώρες που έχει προχωρήσει η αποποινικοποίηση έχει αυξηθεί συνολικά η παραβατική συμπεριφορά των χρηστών με αποτέλεσμα την εμπλοκή τους και πάλι με τη δικαιοσύνη.
Τα υποκατάστατα (νόμιμες ναρκωτικές ουσίες) θα εξαλείψουν το παράνομο εμπόριο ναρκωτικών;
Παράλληλα με το νόμιμο εμπόριο υποκαταστάτων υπάρχει και το παράνομο αν συμπεριλάβουμε το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή, η παράνομη χρήση συνθετικών οπιοειδών στην Ευρώπη φαίνεται να συνίσταται κυρίως σε χρήση υποκαταστάτων ενώ παρατηρείται αύξηση της παράνομης χρήσης οπιοειδών πλην ηρωίνης όπως της μεθαδόνης και της βουπρενορφίνης (υποκαταστάτων της ηρωίνης) στην Αυστραλία, τον Καναδά, την Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Τα ιδεολογήματα περί εξάλειψης του παράνομου εμπορίου μέσα από τη νομιμοποίηση ναρκωτικών ουσιών όχι μόνο δεν επαληθεύονται αλλά αναδεικνύεται το ότι το νόμιμο εμπόριο συνυπάρχει με το παράνομο εμπόριο
Με την ελεγχόμενη χορήγηση υποκαταστάτων θα μειωθεί ο αριθμός των θανάτων από υπερβολική χρήση;
Παρά τη τεράστια αύξηση της διαθεσιμότητας των υποκαταστάτων στην Ευρώπη, ο αριθμός των χρηστών που χάνουν τη ζωή τους από υπερβολική δόση ναρκωτικών παραμένει σταθερός. Οι θάνατοι από υποκατάστατα επιβεβαιώνουν το ότι η εξασφάλιση της νόμιμης πρέζας δεν είναι πολλές φορές αρκετή από το χρήστη ο οποίος καταφεύγει στη συμπληρωματική χρήση παράνομων ουσιών αλλά και το γεγονός της επικινδυνότητας αυτών καθαυτών των υποκαταστάτων. Η μεθαδόνη ανιχνεύεται συχνά στις τοξικολογικές αναλύσεις σε θανάτους που συνδέονται με τη χρήση ναρκωτικών και ενίοτε ταυτοποιείται ως αιτία θανάτου.
Τα υποκατάστατα βοηθούν τους χρήστες να απεξαρτηθούν;
Το υποκατάστατο όχι μόνο δεν θεραπεύει αλλά συντηρεί χρόνια εξαρτημένους προκαλώντας παράλληλα πολλά οργανικά προβλήματα. Καμία θεραπεία απεξάρτησης δεν μπορεί να είναι αποτελεσματική αν οδηγεί σε μια καινούργια περιθωριοποίηση του τοξικομανούς, έστω και «θεσμοθετημένη», αν αποβλέπει απλώς και μόνο στην «ομαλοποίηση» της συμπεριφοράς του εξαλείφοντας το λεγόμενο σύνδρομο στέρησης. Πέρα από τη σωματική αποτοξίνωση υπάρχει και η λεγόμενη ψυχική απεξάρτηση που κανένα υποκατάστατο δεν μπορεί να εξαλείψει. Απεναντίας, η υποκατάσταση αναπαράγει με ακόμα καλύτερους όρους την εξάρτηση του χρήστη. Συγκεκριμένα, «….στη Φινλανδία η βουπρενορφίνη αναφέρεται ως κύρια ουσία κατάχρησης από το 58% των χρηστών που ξεκινούν θεραπεία», στην Τσεχία «οι χρήστες βουπρενορφίνης αντιστοιχούσαν σε ποσοστό άνω του 40% του συνόλου των προβληματικών χρηστών οπιοειδών μεταξύ 2006 και 2009» ενώ σημαντικό ποσοστό των χρηστών δηλώνουν ως κύρια ουσία κατάχρησης τη μεθαδόνη και τη μορφίνη στην Αυστρία, στη Γαλλία, στη Δανία, στη Σλοβακία και στη Σουηδία.
Η Κάνναβη μπορεί να θεραπεύσει ασθένειες όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας, το γλαύκωμα κλπ;
Δεν έχει υπάρξει καμιά επιστημονική έρευνα που να αποδεικνύει ότι η κάνναβη έχει θεραπευτικές ιδιότητες. Ακόμα και αν αποδειχτεί όμως ότι υπάρχουν κάποιες ουσίες εντός της κάνναβης που μπορούν να αξιοποιηθούν στην καταπολέμηση συγκεκριμένων ασθενειών, θα μπορούσαν αυτές οι ουσίες να απομονωθούν και οι συγκεκριμένες να χορηγηθούν εν είδει φαρμάκου κλπ κάτω από ιατρική επίβλεψη και έλεγχο σε ένα νοσοκομειακό πχ πλαίσιο. Αυτό αντίστοιχα συμβαίνει με τη χορήγηση οπιοειδών σε μια εγχείρηση χωρίς αυτό να προυποθέτει αφενός τη νομιμοποίησή τους και αφετέρου το κάπνισμα παπαρούνας από τους χρήστες.
